André Dammers brengt 5 odes aan de dames

5 december, 2019

social-digital-en-content-strategie-andre-dammers-brengt-5-odes-aan-de-dames

Sinds vorig jaar vraagt Nils Adriaans mensen uit het vak om een week lang curator te van zijn Random Pic(k) Of The Day For A Week. Toen hij mij als Creative Strategy Director en copywriter bij Omnicom PR Group vroeg, kwamen we overeen dat ik een ode zou brengen aan de dames.

WHY THE LADIES?

Waar zijn de dames in ons vak? Voor mijn gevoel is het glazen plafond voor managers wel zo’n beetje doorbroken, maar lijkt de creatieve vloer van gewapend beton. Zelfs in hippe online bureaus kom je nauwelijks vrouwelijke copywriters of artdirectors tegen. Zijn we met zijn allen zo vooringenomen of aartsconservatief? Weigeren mannen hun riante positie op te geven? Zijn vrouwen niet in staat offers te brengen en mannen wel? Mij intrigeert het dat dames in de periferie van ons vak wel hun plek weten te bemachtigen. Denk aan regisseurs, stylisten, illustratoren. En buiten ons vak lukt het nog beter. Ik heb er een paar geslaagde voorbeelden van. Indrukwekkend welke creatieve voetafdruk deze dames achterlaten. Hopelijk dient het vakgenotes als inspiratie om hun hakken of boots stevig in de creatieve vloer te planten. Want dat vrouwen het talent hebben om de wereld mooier te maken lijkt me geen onderwerp van discussie.

Ik open de week met Es Devlin. Ze noemt zichzelf artist en stage designer. Ik noem haar een duivelskunstenaar. Het is nauwelijks in woorden te vatten wat ze doet en maakt. Zelf omschrijft ze het als “creating large-scale performative sculptures and environments that fuse music, language and light”. Vrij vertaald komt het erop neer dat ze wereldwijde tours van grootheden als Beyoncé en U2 vormgeeft, indrukwekkende museale installaties bouwt en de openbare ruimte met AI omtovert tot een poëtisch universum. Netflix heeft al een docu over haar gemaakt, de Wall Street Journal en New Yorker wijdden artikelen aan haar, Ted bood haar een podium. Es Devlin is een baas. En echt niet alleen omdat ze aan een complete studio vol getalenteerde gasten leiding geeft.

Design en surfculture waren altijd al een match made in heaven. Surfhippie David Carson is daar het levende bewijs van. Vorig jaar was ik één van de uitverkorenen die een private lecturer van de legendarische designer bijwoonde. Waanzinnig inspirerend. Het zou me niks verbazen als Astrid Niari hem als lichtend voorbeeld ziet. De jonge Italiaanse graphic designer, net afgestudeerd, is een belofte voor de toekomst. Net als Carson wil ze magazines en surfboards betoveren met gedurfde stijloplossingen. Alleen al haar site is een lust voor het oog. Maar check ook op Insta haar motion design, gemaakt voor een expo in Lissabon. Wordt zij de nieuwe Carson? You go girl!

https://www.instagram.com/p/B5tK3wIBhjd/?utm_source=ig_web_copy_link

Sommige vrouwen moeten van ver komen om hun plek te veroveren. De Amsterdamse singer-songwriter Karsu begon achter de piano in het Turkse restaurant van haar vader en wist het uiteindelijk tot de Carnegie Hall te schoppen. Niet gek voor een meisje dat gepest werd omdat ze van klassiek hield, afgewezen werd door het Conservatorium en moest opboksen tegen mediterraan mannetjesgedrag. In de podcast van Gijs Groenteman (van 18 oktober jl.) vertelt ze hoe ze alles overwon en haar eigen vorm vond. In “Karsu”, haar laatste album, hoor je haar eigenzinnige karakter terug. Het is een volstrekt originele mix van jazz, klassiek en Turkse traditionals. Heerlijk voor thuis, onderweg of onder je commercial!

https://www.instagram.com/p/B5iXP_pnnKt/?utm_source=ig_web_copy_link

Welkom bij de dames van Atelier NL in Eindhoven. Het kunstenaarsduo Nadine Sterk & Lonny van Ryswyck timmert, boort, bakt, schildert en fröbelelt er lustig op los in hun Earth Alchemy Factory. Wat ze maken? Van alles. Polderkeramiek. Soepmachines. Zandarchieven. Klokken die geen tijd aangeven, maar een verhaal vertellen. Een lamp die zijn eigen schaduw breit. Incredible stuff. Stoer, aards, maar ontegenzeggelijk elegant. Even diepzinnig als toegankelijk. De lol spat er vanaf wat mij betreft. Diep respect dat de dames maken waar ze in geloven. Angst hebben ze niet. Ballen wel.

Thessa Meijer is zonder twijfel het grootste filmtalent van dit moment. Ze pakte deze zomer met The Walking Fish in Cannes de Young Directors Award en maakt met diezelfde korte film kans op een Oscar. Stel je voor, Thessa, amper 27 jaar, in een prachtige jurk op de rode loper, tussen grootheden als Angelina Jolie en Brad Pitt. Het kan hard gaan. Deze winter stond ze nog in de buurt van Monnickendam – of all places – midden in een zompig moeras. In van die lelijke lieslaarzen. Naast mij. We maakten een filmpje voor de waterschapverkiezingen. Tessa zocht – in haar woorden – naar de magische twist om iets absurds herkenbaar te maken. Voor mijn gevoel was het precies omgekeerd en maakte ze juist van het herkenbare iets absurds. Anyway, ik vind het een heerlijke film. Nu maar hopen dat ze begin volgend jaar toeslaat bij de Academy Awards. Kunnen we bij Omnicom PR Group mooi zeggen dat we met een regisseur hebben gedraaid die een Oscar heeft gewonnen.

https://www.instagram.com/p/BuqllI6FzBA/?utm_source=ig_web_copy_link